اهميت كريدور شمال-جنوب به عنوان يك شبكه حملونقل استراتژيك به منظور تسهيل تجارت و ترانزيت ميان هند، ايران، آسياي مركزي، قفقاز و روسيه مورد توجه قرار گرفته است.
پيمان سنندجي
اهميت كريدور شمال-جنوب به عنوان يك شبكه حملونقل استراتژيك به منظور تسهيل تجارت و ترانزيت ميان هند، ايران، آسياي مركزي، قفقاز و روسيه مورد توجه قرار گرفته است. اين كريدور، بنادر مهم در خليج فارس را با بنادر درياي خزر متصل ميكند و به اين وسيله دسترسي به بازارهاي آسيا و اروپا را افزايش ميدهد. اين كريدور در عين حال، اتصالات ميان بنادر را افزايش داده و منجر به كاهش زمان و هزينه ترانزيت ميان آسيا و اروپا ميشود. چنانكه با استفاده از كريدور شمال-جنوب كه به عنوان جايگزين مسيرهاي سنتي مانند كانال سوئز تلقي ميشود، هزينه حملونقل ۳۰ درصد ارزانتر و مسيرها ۴۰ درصد كوتاهتر ميشود. در اين ميان ايران، به عنوان پل ارتباطي براي تجارت ميان كشورهاي عضو مجمع اقتصادي اوراسيا و ساير مناطق، نقش معناداري در كريدور بينالمللي شمال-جنوب ايفا ميكند و حضور فعالانه ايران در مسير كريدور ميتواند كشور ما را به يك بازيگر كليدي در يكپارچگي و چشمانداز اقتصاد منطقهاي تبديل كند.
چنانچه از بيان فرصتهايي نظير ورود به بازارهاي جديد، دسترسي به بنادر، دسترسي به حملونقل چندوجهي، تقويت روابط چندجانبه و جذب سرمايهگذاري خارجي كه اين كريدور ميتواند براي ايران فعال كند، بگذريم، توجه به رفع محدوديتهاي مالي و زيرساختي كه به پويايي اين كريدور منتهي ميشود نيز بسيار حايز اهميت است. اين يك كريدور حملونقلي چندوجهي است كه شامل بخشهاي ريل، جاده و مسيرهاي دريايي ميشود و از كشورهاي متعددي هم عبور ميكند. در چنين شرايطي، از دست دادن يكي از مسيرها كه ميتواند در قالب بخش ريلي نيمه تمام نيز ظاهر شود، مسير حملونقل را بهطور كلي مختل ميكند. بنابراين نكتهاي كه پيش از اين نيز مورد اشاره قرار گرفت، ضرورت تمركز بر تامين منابع مالي و توسعه زيرساختها براي بهرهگيري از ظرفيتهاي اين كريدور است. در سفر هيات ايراني به ارمنستان، دو طرف نسبت به انجام سرمايهگذاريهاي مشترك به توافقاتي دست يافتند كه قسمي از اين توافقات ميتواند معطوف به توسعه بخشي از زيرساختها در كريدور شمال- جنوب باشد. آن هم در شرايطي كه گفته ميشود، بيش از ۱۰۰ پروژه سرمايهگذاري با سرمايه بيش از ۳۸ ميليارد دلار براي اجراي پروژههاي در حال اجرا يا اجرا نشده اين كريدور تا سال ۲۰۳۰ مورد نياز است. به هر روي، ايران به دليل موقعيت استراتژيكي كه در كريدور حملونقل شمال-جنوب دارد، نهتنها ميتواند چشمانداز اقتصادي خود را توسعه ببخشد، بلكه به عنوان بازيگر اصلي در صحنه تقويت تجارت اوراسيا و بازارهاي جهاني ميتواند تجارت منطقه را نيز متحول كند.
نظر خود را بنویسید