یک عضو هیات نمایندگان اتاق تهران با بیان اینکه صادرات اغلب صادرکنندگان شناسنامه‌دار در حوزه فولاد به نزدیک صفر رسیده است، گفت: این وضعیت نتیجه سیاست‌های اعمال شده در حوزه عوارض صادراتی و رفع تعهد ارزی است. 

به گزارش روابط عمومی اتاق تهران، مهرداد صابری ادامه داد: اینکه فعالان اقتصادی روی بدیهیات هم تا این حد خون دل می‌خورند، جای تاسف دارد؛ برای مثال یکی از موضوعاتی که در هفته‌های اخیر به دغدغه بخش خصوصی تبدیل شده، موضوع تعطیلی پنجشنبه است. در حالی که تاثیر تعطیلی روز پنجشنبه بسیار واضح است؛ این اقدام می‌تواند ارتباطات تجاری کشور را از این حالت حداقلی که وجود دارد هم کمتر کند. در چنین شرایطی، فعالان اقتصادی نیز به جای آنکه کنش‌گری خود را به ارائه مشاوره‌های موثرتر معطوف کنند، مجبورند وقتشان را صرف توجیه بدیهیات کنند؛ آن هم در شرایطی که کشور با تحریم‌های بین‌المللی و مسایل داخلی مواجه است و ضرورت دارد که فعالان اقتصادی روی تولید، صادرات و گسترش بازارهای صادراتی متمرکز شوند.

 او افزود: ما شاهد آن هستیم که سیاست‌گذار دست روی نقاطی می‌گذارد که اقتصاد کشور را مخالف جهت تحقق شعار سال که جهش تولید با مشارکت مردم است، سوق داده و موجبات کاهش تولید، افزایش بیکاری و کوچک‌تر شدن اقتصاد کشور فراهم می‌کند. البته ظاهراً اکنون در مجلس تلاش‌هایی در حال انجام است که به جای پنجشنبه، شنبه تعطیل شود و امیدواریم که این موضوع معطل نماند و زودتر اجرایی شود.

این عضو هیات نمایندگان اتاق تهران در ادامه به چالش‌های صادرات زنجیره فولاد اشاره کرد و گفت: در زنجیره فولاد در برخی نواحی، تولید با مصرف داخلی تقریباً برابر است و در برخی نواحی تولید کمتر از تقاضای داخل است؛ اما در برخی محصولات نیز مازاد وجود دارد و باید در این بخش صادرات صورت گیرد. اما سیاست‌گذاران در زمانی که امکان صادرات محصولات مازاد فراهم می‌شود، سیاست‌هایی وضع می‌کنند که مانع از توسعه صادرات می‌شود.

مهرداد صابری گفت: به عنوان مثال سال گذشته، حدود  13 الی 14 میلیون تن گندله روی زمین مانده بوده و در حال از دست دادن کارکرد خود بود؛ در همین برهه عوارض صادراتی وضع شد و پس از دو الی سه ماه سردرگمی فعالان اقتصادی، این عوارض کاهش یافت. اما هنوز بخشنامه مذکور برای کاهش عوارض صادراتی محصولات فولادی اجرایی نشده است.  

او با انتقاد از آنچه به نام رفع تعهد ارزی از طریق سامانه نیما اجرا می‌شود، گفت: دولت صنایع تکمیلی زنجیره فولاد را که محصول نهایی صادر می‌کنند و عمدتا غیردولتی و غیرخصولتی هستند،‌ مجبور می‌کند ارز حاصل از صادرات را در سامانه نیما عرضه کنند. البته در گذشته، چنین بود که صادرکننده می‌توانست از محل صادرات خود، واردات انجام دهد و اقدام به واردات ماشین‌آلات و مواد اولیه کند، اما با لغو این سیاست، دیگر انگیزه‌ای برای صادرات فولاد باقی نمانده است.

 او با اشاره به اینکه صادرات اغلب فعالان شناسنامه‌دار حوزه فولاد به صفر رسیده است، افزود: اکنون صادرات بعضاً توسط کسانی انجام می‌گیرد و هیچ سابقه‌ای در حوزه فولاد ندارند. این افراد صادرات را به ثمن بخس به انجام رسانده و یک ریال، پنی و سنت از فولادی که صادر می‌کنند، به کشور بازنمی‌گردانند.

صابری با تاکید بر اینکه صادرات صنعت فولاد به عنوان یکی از ارزآورترین صنایع کشور بعد نفت و پتروشیمی با مشکل روبه‌رو شده است، ادامه داد: با ادامه این روند، چین، ترکیه و کشورهای CIS جای ما را در بازارهای صادراتی خواهند گرفت؛ اتفاقی که هم‌اکنون در حال رخ دادن است. با وجود بخشنامه‌هایی که در کشور ما صادر می‌شود، مشتریان دیگر به تامین‌کننده ایرانی اعتماد ندارد. پرسش ما فعالان اقتصادی این است که چرا سیاست‌گذار مقرراتی را وضع می‌کند که خلاف شعار سال، خلاف منافع ملی و اشتغال‌زایی است؟