دنیای روزنامه‌نگاری آمریکا مدیون تلاش‌های افراد زیادی است؛ اما در این بین «فرانک گانیت» از اهمیتی ویژه برخوردار است. او که در فاصله سال‌های 1876 تا 1957 در آمریکا زندگی می‌کرد، به عنوان ناشر و فعال رسانه‌ای، نقشی پررنگ در صنعت روزنامه‌نگاری آمریکا ایفا کرد. اغلب او را بابت خرید و ادغام روزنامه‌ها با یکدیگر و ایجاد روزنامه‌های باکیفیت‌تر، می‌شناسند. در نهایت او توانست شرکت رسانه‌ای گانیت راه در آمریکا راه‌اندازی کند.

 *از روزنامه‌فروشی تا روزنامه‌نگاری

فرانک گانیت در روز 15 سپتامبر 1876 در شمال نیویورک به دنیا آمد. او یکی از چهار فرزند خانواده گانیت بود؛ خانواده‌ای که نمی‌توانست به راحتی مخارج هفتگی خود را تامین کند. پدر و مادر گانیت مدتی به عنوان کشاورز مشغول به کار بودند و کمی بعد وارد کسب‌وکار هتل‌داری شدند. فرانک هم در همان کودکی وارد دنیای روزنامه‌نگاری شد، البته گوشه کوچکی در این دنیا را در اختیار داشت: او پسربچه‌ای بود که روزنامه‌ها را به دست مشتریان می‌رساند. این شغل دریچه‌ای بود به سوی شناخت کسب‌وکار روزنامه‌نگاری! او با این شغل می‌توانست برای خود لباس تهیه کند و مبلغی هم به عنوان پس‌انداز داشته باشد.

سال 1893 گانیت ناچار شد یک سال از مدرسه مرخصی بگیرد تا بتواند با خیال آسوده به کارش برسد و پول بیشتری جمع کند. او می‌خواست با پولی که پس‌انداز می‌کند، تحصیلاتش را ادامه دهد. بالاخره موفق شد بورسیه تحصیلی دریافت کند و از اینجا بود که قدم به دانشگاه کورنل گذاشت. در کورنل، پنج شغل مختلف را امتحان کرد و در رشته‌های مختلف، وارد شد تا خودش را محک بزند. او علاقه زیادی به روزنامه‌نگاری داشت اما در آن زمان خبری از واحدهای درسی روزنامه‌نگاری در دانشگاه نبود، به همین دلیل دوره‌هایی در ادبیات، تاریخ، حقوق و امثال این‌ها گذراند تا شناختی جامع از حوزه‌های مختلف داشته باشد.

تلاش‌های گانیت بی‌ثمر نماند. او توانست به‌عنوان گزارشگر در دانشگاه به فعالیت‌های حرفه‌ای‌اش ادامه دهد. روزنامه دانشگاه هم عنوانش روزنامه کورنل بود. یک سال در این روزنامه کار کرد و به عنوان گزارشگر به فعالیت خود ادامه داد. بالاخره موفق شد شغل بهتری در یکی از مجلات به دست آورد. در این بین، گاه‌گاهی گزارش‌هایی به صورت حق‌التحریر برای روزنامه‌های مختلف می‌نوشت و آن گزارش‌ها را به آن‌ها می‌فروخت. از آن‌جا که در نوشتن گزارش‌ها بسیار موفق ظاهر شد، به شهرت خوبی دست پیدا کرد و روزنامه‌ها و مجلات به دنبال این بودند که مطالبی از او دریافت کنند.

*بمباران درخواست‌های کاری

در سال 1898 شغل خوبی به دست آورد که تصمیم داشت در آن مشغول به کار شود؛ اما ناگهان تصمیمش را تغییر داد و به دانشگاه رفت تا تحصیلاتش را در مقطع کارشناسی ارشد ادامه دهد. به محض بازگشت به دانشگاه، با سیل درخواست‌ها مواجه شد که از او می‌خواستند در روزنامه‌ها و مجلات بنویسد. بسیاری از مواقع حتی فرصت نداشت که به این درخواست‌ها رسیدگی کند. شهرت او باعث شد از طرف ریاست‌جمهوری در آمریکا هم درخواست‌هایی برای همکاری دریافت کند. در سال 1899 درخواست ویلیام مکنلی را که در آن زمان ریاست‌جمهوری آمریکا را بر عهده داشت، پذیرفت و برای آشنایی بیشتر با سیاست و فرهنگ خارجی برای نخستین بار به فیلیپین رفت. یک سال در آن‌جا ماند و تجربه کسب کرد. در نهاین در سال 1905 به عنوان سردبیر در پیتسبورگ ایندکس مشغول به کار شد.

تلاش‌های گانیت برای خریداری و ادغام مجلات و روزنامه‌ها از سال 1906 آغاز شد. او دو روزنامه المیرا گازت و المیرا استار را با هم ادغام کرد و المیرا-استار گازت را راه‌اندازی کرد که گفته می‌شود هنوز هم در آمریکا وجود دارد و به فروش می‌رسد. از همین‌جا تصمیم گرفت روزنامه‌ها و مجلاتی را که زیان‌ده هستند، پیدا کند و از طریق خرید و ادغام آن‌ها با یکدیگر، راهی برای نجاتشان پیدا کند. سال 1918 به طور کامل از روزنامه و مجله المیرا خداحافظی کرد. در آن زمان، روزنامه‌های مشهور نیویورک، چشمش را گرفته بود و می‌خواست به سراغ آن‌ها برود.

 *رقابت غول‌ها

ویلیام راندولف هرست یکی از افرادی بود که در زمان فرانک گانیت به عنوان غول رسانه‌ای شناخته می‌شد. خیلی‌ها این چهره را به عنوان رقیب سرسخت گانیت می‌شناسند. در سال‌های 1920 تا 1929، رقابت این دو نفر به اوج خود رسیده بود. هرست به صورت انحصاری عمل می‌کرد و این مسئله گانیت را تحت تاثیر خود قرار می‌داد. هرست در سال 1922 تلاش کرد رقیب خود را زمین بزند، اما تلاش‌هایش نتیجه معکوس داد و باعث شد خودش 100 هزار دلار در آن سال ضرر کند. گانیت در این سال‌ها بیکار ننشسته بود و تلاش می‌کرد از طریق فعالیت‌های مطبوعاتی خود با هرست رقابت کند. در نهایت دو رقیب به این نتیجه رسیدند که باید هم با توافق کنند تا بتوانند به فعالیتشان در دنیای مطبوعات ادامه دهند.

سیاست یکی از حوزه‌های مورد علاقه گانیت بود. او در تمام سال‌های فعالیت حرفه‌ای خود، دستی بر آتش داشت و سعی می‌کرد به لحاظ سیاسی هم فعال باشد. او در دوره‌ای از ریاست‌جمهوری فرانکلین روزولت حمایت کرد اما از اواخر دهه 30 میلادی، تصمیم گرفت دست از این حمایت بردارد. در سال 1936 هم در مورد توافق جدید سیاسی در آمریکا، موضع بی‌طرفی را در پیش گرفت. با این حال، او در همه سال‌های عمرش، بی‌وقفه تلاش می‌کرد تا کسب‌وکارش را توسعه بدهد. به مرور تصمیم گرفت شکل رسانه‌ای خود را گسترش بدهد. به همین دلیل، به تلویزیون و رادیو ورود کرد.

*رمز موفقیت گانیت

عمده فعالیت گانیت به این صورت بود که روزنامه‌ها یا رسانه‌های موجود را خریداری می‌کرد و سپس از طریق ادغام آن‌ها با هم، وضعیتشان را بهبود می‌بخشید. نکته جالب توجه در مورد گانیت هم همین است. در حالی‌که سایر روزنامه‌نگاران و فعالان مطبوعاتی در آمریکا اغلب از طریق ارثیه‌ای که به دست آورده‌اند، توانسته‌اند کسب‌وکار خود را گسترش بدهند، گانیت کاملاً مستقل بود و بدون اینکه سهمی در دنیای مطبوعات داشته باشد، خودش به آن ورود کرد.

روز سوم دسامبر 1957 بود که گانیت از دنیا رفت. او از سال 1948 با بیماری دیابت دست به گریبان بود. در آن زمان، بسیاری از افراد از او درخواست کردند به خانه برود و استراحت کند اما خودش تصمیم داشت تا زمانی‌که بدنش توان دارد به فعالیتش ادامه دهد. در حال حاضر شرکت رسانه‌ای او با عنوان «گانیت» یکی از بزرگ‌ترین و مطرح‌ترین هلدینگ‌های رسانه‌ای در جهان به شمار می‌آید. این شرکت بیش از 90 روزنامه دارد که در آمریکا با تیراژ بالا منتشر می‌شوند. میلیون‌ها نفر محتوای رسانه‌ای گانیت را مطالعه می‌کنند. گانیت بعداً نام شرکت را به «تِنگا» تغییر داد. حالا این شرکت از او به جا مانده و طرفداران بسیاری در آمریکا دارد. مردم او را موسس امپراتوری بزرگ رسانه‌ای در آمریکا می‌دانند. مجله تایم در زمان مرگ فرانک گانیت، یادواره‌ای برایش در نظر گرفت و خبر درگذشتش، به یکی از مهم‌ترین خبرهای رسانه‌ای در آن سال تبدیل شد.

گانیت طی سال‌ها فعالیت در عرصه‌های مختلف، همیشه سعی می‌کرد روی دنیای روزنامه‌نگاری و مطبوعات متمرکز بماند. هرچند وارد رشته‌های مختلف شد و در دنیای سیاست هم فعالیت کرد، اما در نهایت، تلاش کرد عمده فعالیتش را به روزنامه‌نگاری اختصاص دهد. به همین دلیل است که بیش از یک کارآفرین یا حتی سیاستمدار، او را به عنوان روزنامه‌نگاری مطرح می‌شناسند. شرکت او در حال حاضر در واشنگتن به عنوان یکی از مطرح‌ترین شرکت‌های رسانه‌ای شناخته می‌شود که سالانه قریب به 3 میلیارد دلار درآمد دارد. بیش از 11 هزار نفر در این شرکت کار می‌کنند و همچنان نام گانیت به عنوان اسطوره روزنامه‌نگاران شناخته می‌شود.

منبع:آینده نگر