یکی از تصورهای نادرست در ایران که ریشه در تاریخ معاصر دارد این است که ایران دارای سومین یا چهارمین منابع نفت دنیاست و می‌توان با استفاده از این ثروت طبیعی اقتصاد را رونق داد. دارندگان تصور غلط بالا، اشتباه بزرگتری نیز کرده و باور دارند وضعیت دنیا تا ابد همین خواهد بود که هست و جهان تا ابد به نفت ایران نیاز دارد. نادرست بودن تصورهای غیرکارشناسی در همین دهه‌های تازه‌سپری‌شده به ویژه در همین چهار سال که نفت ایران به بازار جهانی عرضه نشد یا بسیار کمتر از اندازه سال‌های پیشین صادر شد به خوبی اثبات شد‌. در این مدت حتی پیش از بروز و ظهور ویروس کرونا، بازیگران بازار نفت به سرعت جای ایران را پرکرده و مشتریان همیشگی نفت ایران را به سوی خود جلب کردند. از سوی دیگر در بازار تکنولوژی نیز تغییرات گسترده و چشمگیری رخ داده که نباید آنها را فراموش کرد. برخی از این تغییرات تکنولوژیک در زمینه پیدا کردن منبع تازه انرژی به جای انرژی به دست آمده از نفت هستند. مهم‌ترین تغییر تکنولوژی در صنعت اتومبیل‌سازی رخ داده و خودروسازان بزرگ جهانی با قبول اینکه باید بیشترین کوشش برای صیانت از محیط‌زیست در دستور کار قرار گیرد به سوی تولید اتومبیل‌هایی با سوختی غیر از بنزین می‌روند. با توجه به اینکه کشورهای اروپایی پیشگام ممنوعیت تولید اتومبیل‌های بنزین و گازوییل‌سوز شده‌اند و بقیه کشورهای جهان نیز از این راهبرد تبعیت می‌کنند در یک دوره شاید ده‌ساله مصرف بنزین در دنیا سقوط می‌کند. این رخداد احتمالی به معنای این است که بازار جهانی نفت خام نیز با سقوط تقاضای جهانی مواجه خواهد شد. با توجه به اینکه سرمایه‌گذاری کلانی در عراق‌، امارات و عربستان در خاورمیانه و در آمریکا و برخی کشورهای دیگر از جمله کانادا برای تولید نفت شیل انجام شده است عرضه نفت از سوی این کشورها شتاب می‌گیرد و بازار را به سوی عرضه بیشتر پیش می‌برد. از سوی دیگر نیاز روزافزون روسیه به درآمدهای حاصل از صادرات نفت راه را برای افزایش ناگزیر این کشور به سوی عرضه بیشتر باز می‌کند. سرمایه‌گذاری‌های پیدا و پنهان چین در آفریقا برای کشف و استخراج نفت نیز به بار نشسته است و عرضه نفت از این قاره نیز روندی فزاینده دارد. همه رخدادهای یادشده درحالی اتفاق افتاده که ایران در چهار سال تازه سپری شده و حتی در دو دهه اخیر با توجه به کاهش خارجی سرمایه‌گذاری بزرگی برای افزایش تولید نفت نداشته و ظرفیت تولید نفت ایران به رغم پیش‌بینی‌ها در سند چشم‌انداز توسعه و برنامه‌های توسعه چهارم تا ششم برای رسیدن به تولید پنج میلیون بشکه نفت در روز محقق نشده است.اتفاق بد دیگر این است که به دلیل تحریم‌های آمریکایی مشتریان اصلی نفت ایران به سوی کشورهای دیگر رفته‌اند.